Het SDO-supportervirus
Het was in het jaar 2003 volgens mij, kan er jaartje naast zitten. De belangrijke uitwedstrijd tegen de Meeuwen. Daar begon het allemaal voor mij.
Op school hadden we het erover met elkaar (red: Nander, Dico). Ze zeiden; Juran, als je echt korfbal wil zien met een topsfeer, moet je is komen kijken. Zo gezegd, zo gedaan. Toeval of niet, meteen was het een belangrijke wedstrijd, uit tegen de andere favoriet ‘ De Meeuwen’. Samen met me ouders ging ik er heen. Ik had er niet echt een verwachting bij, maar goed.
We kwamen de parkeerplaats op rijden, stond er een bus. Me eerste gedachte was; Een bus voor een korfbalwedstrijd? Het zal wel. We gingen naar binnen, hoe dichter we bij de hal kwamen hoe intenser het geluid. Ik had voor de gein ook maar een trommel meegenomen, hoe meer geluid , hoe beter was me vertelt. Ik kwam samen met me ouders de hal in, het was meteen al een orkaan van geluid.
Het leek net of SDO thuis speelde, een groot gedeelte van de zaal helemaal oranje en ik dacht meteen, dit wil ik vaker meemaken.
Voor de wedstrijd werden er al liederen gezongen, dus de sfeer zat er al meteen goed in. Voor me gevoel werd tijdens de wedstrijd het geluid steeds heviger. De wedstrijd zelf had alles wat een kraker nodig heb: Fanatieke supporters bij beide partijen, veel strijd binnen en natuurlijk ook buiten de lijnen. Maar SDO trok toch aan het langste eind en de punten gingen mee naar Kamerik.
Op de terugweg bij me ouders in de auto, was ik nog aan het nagenieten van de wedstrijd en alles daar omheen. Ik zat ook te denken, wat voor feest het in die bus wel niet zou zijn .
Daar is het voor mij allemaal begonnen; ik kwam er heen met een trommel en een paar jaar later, sta ik vol trots het publiek op te zwepen met een megafoon.
We hebben kampioenschappen meegemaakt, degradaties meegemaakt, goeie wedstrijden, slechte wedstrijden MAAR het is altijd één groot feest.
Nu wacht zaterdag De Meeuwen uit, het doel is duidelijk, er MOET gewonnen worden.
Laten we met z’n alle afspreken, dat we met alle aanwezige supporters er een super feest van gaan maken, ongeacht wat de scheidsrechter beslist of wat de tussenstand is of wat voor kabaal de tegenstanders maken. We gaan er als een 9e man achterstaan, 50 minuten lang!!!
13 jaar geleden (ongeveer) keek ik op tegen de bus. Nu heb ik met jullie in die tussentijd heel wat busritjes, thuis- en uitwedstrijden met Fort Oranje mee mogen maken! En we hopen dit nog heel veel en heel vaak te mogen en te kunnen doen!
We gaan knallen met ze allen!!!!
Tot zaterdag allemaal!
Grt ‘ The Voice ‘.